Wacław Szymanowski – Michał Sędziwój (dramaty)

Wacław Szymanowski
Seria: Czarny Romantyzm
Rok wydania: 2015
ISBN 978-83-7657-167-6
Kategoria: Literaturoznawstwo, Romantyzm
Oprawa: Miękka
Liczba stron: 360

Opis

Rok wydania: 2015
ISBN: 978-83-7657-167-6
Seria: Czarny Romantyzm (T. XXXII)
Wstęp i opr. tekstu: Grzegorz Czerwiński, Anna Janicka
Red. tomu i przypisy: Jarosław Ławski, Halina Krukowska
Recenzenci tomu: Magdalena Piotrowska, Mariusz Jochemczyk
Streszczenie: M. Zielińska, M. Biergiel
Bibliografia: M. Burzka-Janik
Indeks nazwisk: Michał Siedlecki
Ilustracje: Łukasz Zabielski
Oprawa: miękka
Liczba stron: 360

Z górą sto trzydzieści lat upłynęło od ostatniej (i na dobrą sprawę jedynej…) edycji pism zebranych Wacława Szymanowskiego – jednego z najbardziej wpływowych literatów i dziennikarzy, związanych z Warszawą drugiej połowy XIX wieku. Prezentowana w niniejszej naukowej serii sekwencja czterech utworów dramatycznych wspomnianego autora wydobywa z głębokiej historyczno-literackiej niepamięci twórcę nietuzinkowego i oryginalnego. Miarą oryginalności pozostaje zaś nie tyle formalne mistrzostwo, tematyczny ekscentryzm czy ezoteryczno-kabalistyczna alchemia słowa, ile umiejętność skutecznej „translacji” – zdolność przystosowania języka martwiejącego romantyzmu do potrzeb nowego czasu. Wszak, gdy rozgorączkowaną ideą postępu ludzkość „prują żelazne zyski”, nawet figury „wielkich wtajemniczonych” trzeba odpowiednio (literacko!) zdyskontować i „sprzedać” mieszczańskiej publiczności: uczłowieczyć, sprawnie osadzić w uniwersum codzienności, wystawić na działanie ślepego losu, przypadku, namiętności.
(Z Recenzji dr. hab. Mariusza Jochemczyka (UŚ, Katowice))

Prezentowany tom gromadzi wybrane dramaty Wacława Szymanowskiego, cenionego w drugiej połowie XIX w. , dziś jednak niesłusznie całkowicie zapomnianego. Bez wątpienia był to twórca nowoczesny, doskonale diagnozujący potrzeby sceny, czerpiący wielokrotnie z dobrodziejstw sztuk popularnych, co doskonale obrazuje choćby misternie konstruowana rekwizytornia czarnego romantyzmu. Zebrane teksty (obok Michała Sędziwoja – Ostatnie chwile Kopernika, Salomon, Posąg) są nie tylko świadectwem estetycznej i ideowej ewolucji, ale i prób ujęcia konwencji czarnego romantyzmu w odmiennym kształcie. Całość stanowi pracę zawierającą znakomity, edytorsko dopracowany zbiór tekstów dziewiętnastowiecznych, do których wprowadzają interesujące poznawczo rozdziały autorstwa Anny Janickiej i Grzegorza Czerwińskiego. Niekwestionowaną zaletą jest i fakt, iż publikacja gromadzi dramaty spełniające rzeczywiste oczekiwania widzów, a nie tylko krytyków (stąd m.in. rezygnacja z tematów politycznych, akcentowanie biedermeieru czy wręcz rozrywki). Prezentowane dramaty nabierają obecnie szczególnego znaczenia naukowego; przywrócenie ich do obiegu czytelniczego zdaje się kuszące nie tylko dla historyków literatury ale i teatru, podpowiada i zapowiada potrzebę kontynuacji tak pomyślanych edycji. (Z Recenzji dr hab. Magdaleny Piotrowskiej, prof. UAM (Poznań))

Seria: Czarny Romantyzm (T. XXXII)
Redakcja Serii: Jarosław Ławski [Przewodniczący], Marcin Bajko, Małgorzata Burzka-Janik, Grzegorz Czerwiński, Anna Janicka, Dariusz Kukiełko,
Marek Olesiewicz, Iwona E. Rusek, Michał Siedlecki, Łukasz Zabielski
Rada Redakcyjna: Halina Krukowska [Przewodnicząca] (UwB), Wojciech Gutowski (UKW), Maria Kalinowska (UW), Zbigniew Kaźmierczak (UwB),
Alina Kowalczykowa (IBL PAN), Michał Kuziak (UW), apb Edward Ozorowski (UwB), Leszek Libera (UZ), Marek Nalepa (URz), Elżbieta Nowicka (UAM),
Mikołaj Sokołowski (IBL PAN), Włodzimierz Szturc (UJ)
Praca naukowa finansowana w ramach programu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą “Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2013-2017.